De Geschiedenis van Glasvezel: Van Wetenschappelijke Doorbraak tot Essentiële Technologie
Inleiding: Glasvezel is tegenwoordig een fundamenteel onderdeel van onze communicatie-infrastructuur, maar dit was niet altijd het geval. De ontwikkeling van glasvezeltechnologie heeft decennia van onderzoek, innovatie en doorbraken gekost. In deze blogpost duiken we in de fascinerende geschiedenis van glasvezel, van de eerste theoretische concepten tot de onmisbare technologie die het vandaag de dag is.
 1. De Oorsprong: Theorie en Vroege Experimenten
In 1840 demonstreerde de Zwitserse natuurkundige Daniel Colladon het fenomeen van “lichtgeleiding” door waterstralen, een principe dat later cruciaal zou blijken voor glasvezel. |
 2. De Eerste Stappen: 1950s – 1960s
In de jaren 50 en 60 begon glasvezel echt vorm te krijgen. De Britse wetenschapper Harold Hopkins en zijn team ontwikkelden de eerste praktische optische vezel. In 1965 publiceerde Charles Kao, samen met George Hockham, een baanbrekend artikel waarin ze aantoonden dat glasvezel gebruikt kon worden voor telecommunicatie als het materiaal zuiver genoeg was. Kao’s werk leverde hem later de Nobelprijs voor de Natuurkunde op in 2009. |
 3. De Doorbraak: 1970s
Het grote doorbraakmoment kwam in 1970 toen onderzoekers van Corning Glass Works (nu Corning Inc.) de eerste vezels produceerden met een verlies van minder dan 20 decibel per kilometer, wat praktisch gebruik voor telecommunicatie mogelijk maakte. Deze vezels werden gemaakt van zuiver siliciumdioxide (SiO2). |
 4. Commercialisering: 1980s
In de jaren 80 begon de commerciële toepassing van glasvezel. De technologie werd snel omarmd door de telecommunicatie-industrie vanwege de superieure snelheid en capaciteit ten opzichte van koperen kabels. Glasvezelnetwerken werden uitgerold in steden en vervolgens tussen steden, wat leidde tot een drastische verbetering van langeafstandstelecommunicatie. |
 5. Verdere Innovaties: 1990s – 2000s
In de jaren 90 en 2000 bleef de technologie zich ontwikkelen. Dense Wavelength Division Multiplexing (DWDM) werd geïntroduceerd, waardoor meerdere signalen tegelijkertijd door een enkele glasvezel konden worden gestuurd. Dit verhoogde de capaciteit van glasvezelnetwerken exponentieel. |
 6. Glasvezel in de Moderne Tijd
Vandaag de dag is glasvezel essentieel voor internetverbindingen, kabeltelevisie en telecommunicatie over de hele wereld. De technologie blijft zich ontwikkelen met voortdurende innovaties in snelheid, capaciteit en efficiëntie. Glasvezel is nu ook een cruciaal onderdeel van nieuwe technologieën zoals 5G-netwerken en datacenters. |
Conclusie:
Van de vroege experimenten in de 19e eeuw tot de geavanceerde netwerken van vandaag, glasvezeltechnologie heeft een lange weg afgelegd. Het heeft onze manier van communiceren getransformeerd en blijft een cruciale rol spelen in de toekomst van telecommunicatie en dataoverdracht. Terwijl onderzoekers blijven werken aan nieuwe innovaties, zal glasvezel ongetwijfeld een sleutelrol blijven spelen in onze steeds meer verbonden wereld.
